هر روز نبودنت را

بر روی دیوار خط کشیدم...

ببین این دیوار لامروت

دیگر جایی برای

خط کشیدن ندارد...

خوش بحال تو

که خودتو راحت کردی

یک خط کشیدی تنها

آنهم روی من...

فرق نمیکند...

تقویم زمستان باشد یا بهار...

بی تو...

هیچ زمانی قشنگ نیست...

لبخندت را...

چند وقتی است ندیده ام...

برای دلم لحظه ای بخند...

زیباییش را...

از فاصله ها میفهمم...

خدایا...

امشب مهمانم باش...

بصرف یک قهوه تلخ...

وقتش رسیده که...

طعم دنیایت را...

***بدانی***

غــــــــــــــــــــــــــمـــــــــــــــــ

تـــــــنـــــــهـــــــایــــــــیــــــــــ

اســــــــیــــــــرتــــــــــ

مــــــــیــــــــکــــــــنــــــهــــــــ

تــــــــــــــا بــــــخــــوایــــــــــ

بــــــجـــــــنـــــــبـــــــیــــــــ

پــــــــــــیــــــــــرتــــــــــــــ

مــــــــیــــــکــــــنــــــهــــــ

از درد در آمدیم و

خود درد شدیم

از هستی خود

ببین چه دلسرد شدیم

صد زخم درون سینه

پنهان داریم

باز بازیچه روزگارنامرد

شدیم...

برسرزمین

لـــــــجـــــــبــــــازی

پای نفشـــــار!!!

که سخــــت

لـــغـــزنـــــده است...

اولین روز بارانی را به خاطر داری؟
غافلگیر شدیم
چتر نداشتیم
خندیدیم
دویدیم
و به شالاپ شلوپ‌های گل آلود عشق ورزیدیم.
دومین روز بارانی چطور؟
پیش‌بینی‌اش را کرده بودی
چتر آورده بودی
من غافلگیر شدم
سعی می‌کردی من خیس نشوم
و شانه سمت چپ تو کاملاً خیس بود
سومین روز چطور؟
گفتی سرت درد میکند
حوصله نداشتی سرما بخوری
چتر را کاملاً بالای سر خودت گرفتی
و شانه راست من کاملا خیس شد
و چند روز پیش را چطور؟
به خاطر داری؟
که با یک چتر اضافه آمدی
و مجبور بودیم برای اینکه پین‌های چتر توی چش و چالمان نرود دو قدم از هم دورتر برویم
فردا دیگر برای قدم زدن نمی‌آیم.
تنها برو!

“این یه حرفایی بین من و خدا ”

اما دوست دارم اینجا و توی این وبلاگ این حرفا رو بگم!

یـــــــــــادمـــــــــــــان

بـــــــــــاشــــــــــــــــد...

اگر از هم دور شدیم

باصدای نفـــــس خـــــــاطره هاست

کـــــــــه چــنــیــن

دلــــــــــــــــگــــــــــیـــــــریــــــــــــــمــــ ...

چقـــدر خــــوبــــــــــــــه آدم....

یـــکی رو دوســــــــــتداشتــــه باشــه...

نـــــــــــه بخــاطر ایـــنکــــه

نیـــــازش رو برطرف کنــــه...

نـــــــــــه بخــاطر ایـــنکــــه

کـس دیگه ای رو نداره...

نـــــــــــه بخــاطر ایـــنکــــه

تـــــنـــــهـــــاســـــت...

و نــــــــه از روی اجبار!!!

بــلکــــه بخـــاطر ایــنکــــه...

اون شخـــــص

ارزش دوستــــــــداشتــــــــــــن

رو داره...

در کنـــارم نیـسـتــی

امـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا...

به حجم تمام سکوتی

که در قلبم جا گذاشته

ای...

بـــــــــــیــــــــادتـــــــــمـــــــــ ...

کـــــــــــــاش...

دستهاییـــم آنــقـدر

بـــــــــــزرگـــــــــــــــ بود

کـــــــه میــتوانستـــــــــــم

دنــــــــــــــــــیــــــــــــــا را

بـه کـــــامت بچرخانم...

{دل نوشته}

شکستن همیشه هم بدنیست...!!!

گاهی باید خلوت کسی را شکست!!!

تا بداند بیادش هستی...

دﻧـﯿـﺎ ﺭﺍ ﻭﺍﺭﻭﻧـﻪ ﻣـﯽ ﺧـﻮﺍﻫـﻢ...







ﺁﺩﻡ ﻫـﺎ ﺭﺍ..







ﺍﺗـﻔـﺎﻕ ﻫـﺎ ﺭﺍ...







ﻧﺮﺳـﯿـﺪﻥ ﻫـﺎ...

ﻧﺘـﻮﺍﻧـﺴـﺘـﻦ ﻫـﺎ...

ﻧﺨـﻮﺍﺳـﺘـﻦ







ﻫـﺎ ﺭﺍ ﻧـﯿـﺰ...!







ﺩﻟـﻢ ﻣـﯽ ﺧـﻮﺍﻫـﺪ...







ﺭﻭﯾـﺎﻫـﺎ ﺍﺯ ﺳـﺮ ﻭ ﮐـﻮﻝ ﻫـﻢ ﺑـﺎﻻ ﺑـﺮﻭﻧـﺪ...







ﻣـﺮﺩﻣـﺎﻥ ﺑـﺨـﻨـﺪﻧـﺪ ﺍﺯ ﺗـﻪ ﺩﻝ...







ﻣـﯽ ﺧـﻮﺍﻫـﻢ ﻫـﺮﮐـﺴـﯽ ﺩﺳـﺖ ﺩﺭﺍﺯ ﮐـﻨـﺪ ﻭ...







ﺳـﺘـﺎﺭﻩ ﺧـﻮﺩﺵ ﺑـﭽـﯿـﻨـﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑـﺎﻻ...







ﻣـﯽ ﺧـﻮﺍﻫـﻢ ﺩﯾـﮕـﺮ ﺳـﺮ ﺑـﻪ ﺗـﻦ

ﻫـﯿـﭻ ﻏـﺼّـﻪ ﺍﯼ ﻧـﺒـﺎﺷـﺪ..

نــــــــمــــــــیــــــــدانـــــــــــــم !!!

هم اکنون در کجــا مشغـول لبـــخــنـدی

فــقــط یـک آرزو دارم:

میـــان قلـب تــــــو

بــاغــــــم نبـاشـد هـیـچ

پیوندی...

هیچکس تنهاییم را حــس نـکـــرد...

وسعت ویرانیم را حــس نـکـــرد...

از میان خنده های تلخ من...

گریه ی طوفانیم را حــس نـکــــرد...

ازمیان آشنایان هیچکس...

لحظه پایانیم را ...

... حـــــس نـــکـــــرد ...

هر چه آیید به سرم

باز بگوییم گذرد...

حیف این عمر که با

میگذرد ، میگذرد...